مدح و ولادت امام جواد علیه‌السلام
هـزار جان گرامی فـدای جـود جـواد دل شكـسته خود بسته‌ام به بود جـواد هماره می‌رسد از كائنات و مخلوقات ندای ذكر و ثنا، مدحت و درود جواد همه خلایق عالم، غریق نعمت اوست چرا كه نیست حدودی برای جود جواد وصی حجّت هـشـتـم، سـلالـۀ زهــرا خـدای حَـیِّ تـوانـا بود شـهـود جــواد شب تولد دریای جـود و احسان است رسد به گوش سماواتیان، سرود جواد در این ولادت چشم و چراغ بزم وصال شده است شـاد، دل والـی ودود جـواد از آنكه سجدۀ شكرش، فضل خداست قبول حضرت جانان شده سجود جواد قـدم به عـرشـۀ زیـن بـراق نـور نهاد به سوی حضرت سبحان بود صعود جواد ز ذیل فضل و عنایات او ندارم دست كه زنده‌ام به عنایات و هم وجود جواد بـه اشـك دیـده بـشـویـم دفـاتـر گـنـهـم كه متصل شده قطره به بحر جود جواد |